Produkt naturalny

Cynk jest składnikiem skorupy ziemskiej, w której występuje w ilości ok. 80 g/t(¹).

W wyniku procesów geochemicznych, w niektórych miejscach zawartość cynku jest szczególnie wysoka. Rudę eksploatuje się tam, gdzie zawartość cynku przekracza 5%. Złoża cynku znajdują się głównie w Ameryce Południowej i Północnej, Australii, Azji i – w mniejszych ilościach – w Europie.

(1)"Cynk w środowisku", IZA 1997

Walcowany cynk podlega recyklingowi

Potencjalnie cynk w stu procentach nadaje się do ponownego wykorzystania. W Europie recyklingowi poddaje się około 95% walcowanego cynku. Za sukces recyklingu walcowanego cynku odpowiada bardzo dobrze zorganizowany rynek odzysku.

Łatwość demontażu

Tradycyjnie, na koniec swojego cyklu eksploatycyjnego, wyroby budowlane z walcowanego cynku mogą być odzyskiwane przez dekarzy. Stary cynk jest zwykle pozyskiwany podczas prac renowacyjnych, takich jak wymiana orynnowania lub całego pokrycia dachu, rzadziej podczas rozbiórki starych budynków. Biorąc pod uwagę ilość walcowanego cynku stosowanego w europejskim budownictwie, szacuje się, że zasoby starego cynku przekraczają 100 000 ton rocznie. Znajduje się on głównie we Francji, Niemczech i krajach Beneluksu. Ze względu na wysoką cenę tego rodzaju złomu oraz szerokie i stabilne zastosowanie w Europie, jego roczne zasoby pozostaną na co najmniej obecnym poziomie i nie krócej niż przez następną dekadę.

Korzystna cena

Cena złomu cynkowego jest na tyle korzystna, że opłaca się go zbierać i poddawać procesowi recyclingu.

Głównymi odbiorcami wyrobów ze starego cynku są europejscy rafinatorzy wtórnego cynku oraz producenci mosiądzu i tlenku cynku. Mimo że 100% odzyskanego starego cynku, czyli 100% surowca, nadaje się do recyklingu, w praktyce odzyskuje się nieco ponad 95%.

Pozostałe zagadnienia

VMZINC a zrównoważone budownictwo

Główne cele środowiskowe zawarte w wytycznych budowlanych

Cynk a świat żywy

Wpływ cynku na oranizmy żywe

Walcowany cynk to trwałość

Naturalny i trwały materiał